Nou daar vertrokken we dan. Een paar traantjes nog en weg waren we. Arie belde even later of we nog langs kwamen, zij wilden ons aan de weg uitwuiven. Helaas we waren al voorbij, sorry Arie. Na maanden voorbereiding zijn we op weg, na uitbundig uitgezwaaid en uitgetelefoneerd te zijn en beladen met extra proviand (blik en astronautenvoer), autoattributen (de zebrastuurhoes doet het goed) en memorabilia aan de spiegel (we zien niets meer door de voorruit).
De eerste dagen zouden we hard doorrijden en pas bij Istanbul een pauze nemen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten