Krak

Vervolgens door naar Crac de Chevaliers waar wij ver na zonsondergang aankwamen. Ten eerste had in Syrië nog niemand van dit kasteel gehoord, zij worden niet graag herinnerd aan deze geschiedenis en hebben dus om ons te misleiden een heel andere naam verzonnen. Ten tweede zijn Syrische autowegen niet bedoeld om af te draaien, dus uitval wegen zijn bijna niet te herkennen tussen alle ander vertier wat hier langs en op de snelwegen plaatsvindt. En ten derde zijn we er nog niet uit of het een verkeerde kaart was of Ipo’s richtinggevoel. Ik ben blij met zijn richtingsgevoel, als ik het voortouw had moeten nemen waren we nu ondertussen in Wladiwostok. Diezelfde avond kwamen we er ook achter dat Ipo’s kusje met de boom toch een behoorlijk smakkerd moet zijn geweest want de tent kon alleen maar met behulp van hamers open. De volgende morgen hebben we dat als twee smeden met swingende hamers op scharnieren opgelost en nu zitten we bij het zwembad in Palmyra bij te komen van een temperatuur van 42.4 graden, Celsius dit keer.