Van de camping konden we niks kwaads zeggen. Het was gewoon een simpel plekje naast een hotel en natuurlijk aan de Middellandse Zee in Zuid-Oost Turkije . Geweldig, een klein minpuntje misschien. Als je aan het einde van de nacht de ladder van mijn tent scheef zou zetten zouden Liesbeth en ik er zo uitglijden. De temperatuur ging ’s nachts omhoog, volledig in lijn met de vochtigheid, waardoor wij al glibberend en vies van elkaar wakker werden. No lovelife hier.
Op de rustdag een uitje in de omgeving naar grotten; eigenlijk 2 ingestorte Karst-gaten: 1 voor de mensen in te storten (Hells Pit) en 1 voor verkoeling op 120 meter diep (Heavenly Gate). Ipo en Hennelies hadden bij het vertrek de volgende dag wat incidentjes met hun auto. Eerst een knietje van Ipo in de voorruit, resulterend in een mooie ster en toen een klein kusje met de boom bij het achteruitrijden.
woensdag 18 augustus 2010
Capadocia
Langs Ankara gereden richting Cappadocië. Als je aankomt, waan je je in een volledig andere wereld, een soort van maanlandschap. Op een betrekkelijk klein gedeelte staan vele geërodeerde vulkanische rotsen (tuffen, etc.) waardoor allerlei prachtige vormen ontstaan, variërend van kaboutermutsen tot fallussymbolen. Vele mensen hebben hier gewoond: van Hettieten, Romeinen, Byzantijnen, Christenen en Moslims..
Vrij snel hadden een camping te pakken (met zwembadje! en Ahmed) en fantastisch uitzicht over het landschap. ’s Avonds even rondgelopen, een oude kerk in een van de holen bezocht en ook het huishol van de sleutelbewaarster.
Na lekker Efez rondje op een terrasje in Goreme bij Mohammed, de broer van Ahmed, waren we weer helemaal ’t mannetje en vrouwtje. ’s Nachts was de lucht wat koeler en er was wat wind.,Om half zeven ’s ochtends gewekt door overwaaiende ballonnen, een van de attracties hier. Een prachtig gezicht. Een ondergrondse stad bezocht met holen en gangen in 8 verdiepingen. Van een oude gids kregen we prima uitleg in en over de koele ondergrond. Verder rondgereden door het prachtige landschap.
Pazar (bij Ankara)
De vriendelijk agent stapte in mijn auto en dirigeerde me een klein weggetje op. Niet veel verder gaf hij een indicatie om te stoppen. Persoonlijk verwijderde hij de stukken ijzerdraad die het hek dicht hielden. Voila de camping en gratis nog wel. En inderdaad, er waren een tiental camping tafels op elkaar gestapeld en er waren een paar wastafels waarin de bruine strepen van vroeger water zichtbaar was. Nee dit was toch niet de camping die wij in gedachten hadden. Dus reden we door en vonden het perfecte idylische plaatsje aan een snelstromend riviertje uitmondend in een meertje, onder wat eeuwenoude olijfbomen.
Alleen jammer van de vliegen en dit waren geen gewone vliegen. Dit waren Turkse kamikaze vliegen die het voorzien hadden op de sappige enkeltjes van de Liesjes. Ook jammer van de muggen die het voorzien hadden op ieders enkeltjes, inclusief de overgebleven plekjes bij de Liesjes. Ook jammer van het afval dat hier in bergen lag, afkomstig van Turken die hier voordien gerecreëerd hadden en waarin de vliegen een culinaire orgie hielden. Niet zo blij waren we ook met het spontane feestje wat ontstond zo’n 100 meter hiervandaan met een tiental waarschijnlijk hitsige Turkse tieners. Zij hadden gehoord van die buitenlanders die hier kampeerden en kwamen gedurende de hele nacht per auto controleren of we er nog waren.Echt opbeurend was het verliefde stelletje twintig meter van ons vandaan wat niet van elkaar af kon blijven en die ons perziken brachten. Jammer dat ze beiden boven de vijftig waren en de man praktisch geen tanden meer in zijn mond had. Verfrist na zo’n goede nachtrust verlieten wij ’s ochtends het idylische plaatsje op weg naar Capadocië.
maandag 9 augustus 2010
Over de Bosporus
We zijn in 4 dagen al in Istanbul beland (zie ook eerder bericht). Daar hebben Hennelies en Ipo in 1 dag de sfeer geproefd: grieks/romeinse (ondergrondse stedelijk watersysteem), byzantijnse en osmaanse (moskeeën, die tegen elkaar opbieden wat betreft gebedsoproep) en oosterse (bazaar) en Turkse (spaghettisnelwegen met onnavolgbaar tolsysteem) culturen. Wat ons betreft een plaats om nog eens terug te komen er is te veel zien, maar dan wel in een kouder jaargetij.
Intussen zitten we ergens voorbij Istanbul op een Turkse camping aan de Zwarte zee. We hebben de eerste Turkse op een Samowar gezette thee geproefd.
De eerste verbrande lichaamsdelen kleuren intussen prachtig rood en als de temperaturen weer hanteerbaar zijn en de oproep tot het middaggebed klinkt gaan wij de tocht naar het dorpje Sile aanvaarden. We hopen daar internet, en enkele vergeten attributen op de kop te tikken. Dat is dus niet gelukt, want intussen zijn we al in Cappadocië. Maar daarover in een volgend bericht.
Intussen zitten we ergens voorbij Istanbul op een Turkse camping aan de Zwarte zee. We hebben de eerste Turkse op een Samowar gezette thee geproefd.
De eerste verbrande lichaamsdelen kleuren intussen prachtig rood en als de temperaturen weer hanteerbaar zijn en de oproep tot het middaggebed klinkt gaan wij de tocht naar het dorpje Sile aanvaarden. We hopen daar internet, en enkele vergeten attributen op de kop te tikken. Dat is dus niet gelukt, want intussen zijn we al in Cappadocië. Maar daarover in een volgend bericht.
Europa
Zo gezegd zo gedaan, alleen een klein uitstapje naar een zoutmijn in Hallein kon nog wel. Hier probeerde een gids ons in drie talen zo snel mogelijk al treinend, roetsjend en lopend door de mijn te loodsen . Aan het eind legde hij ons uit dat voor het cadeautje dat hij ons leverde, een minuscuul klein kartonnen doosje zout, er wel iets tegenover moest staan en om te laten zien wat hij verwachte lag er alvast een 5€ biljet klaar in het mandje. Mijn portemonnee gaf me de keuze tussen 20 cent en 2€. Helaas belette mijn gevoel van schaamte hem echt te geven wat ik van hem dacht.
We hadden eigenlijk afgesproken dat we bij Soedan het eerste kleine probleempje zouden tegenkomen, dat was vroeg genoeg. Het mocht niet zo zijn, de tweede dag bleek Ipo’s derde accu niet op te laden en mijn koelkast niet te werken. Ipo’s probleem was met een betere aansluiting opgelost. Mijn koelkast gaf mij drie mogelijkheden, foeteren, schreeuwen en slaan. Ik heb alle drie geprobeerd en toen zat er niets anders op dan naar een nieuwe om te zien in Istanbul. Na wat omzwervingen met taxi’s vonden we een zaak die deze koelkasten verkocht. Toen hij zag dat we van de prijs schrokken verzekerde hij ons dat we de discount nog te goed hadden. Hij bood ons 20%, fantastisch natuurlijk. Even later vertelde hij dat Turkije als enige land een special tax op koelkasten had en raad eens hoeveel percent dat was.
Volgens Ipo’s kaart waren er drie campings in Istanbul. Om negen uur ’s avonds hadden we er geen gevonden en alleen elkaar verloren. Door op het laatst nog door de walkie-talkie te schreeuwen dat we elkaar bij een vorige parkeerplaats zouden terugzien lukte het ons nog gezamenlijk verder te trekken. Op deze parkeerplaats zijn we dan ook blijven slapen. ’s Ochtends bleek pas wat voor een bezienswaardigheid wij waren, mensen wilden met ons voor de auto’s op de foto. Even voelden wij ons een celebrity. De dichtstbijzijnde camping bij Istanbul ligt aan de Zwarte Zee en daar zijn we nu op 6 Augustus. Het is hier geweldig, vol met Turken die allemaal willekeurig op een grasveld staan met tenten, caravans en sommigen volgens mij gewoon in de open lucht.
We hadden eigenlijk afgesproken dat we bij Soedan het eerste kleine probleempje zouden tegenkomen, dat was vroeg genoeg. Het mocht niet zo zijn, de tweede dag bleek Ipo’s derde accu niet op te laden en mijn koelkast niet te werken. Ipo’s probleem was met een betere aansluiting opgelost. Mijn koelkast gaf mij drie mogelijkheden, foeteren, schreeuwen en slaan. Ik heb alle drie geprobeerd en toen zat er niets anders op dan naar een nieuwe om te zien in Istanbul. Na wat omzwervingen met taxi’s vonden we een zaak die deze koelkasten verkocht. Toen hij zag dat we van de prijs schrokken verzekerde hij ons dat we de discount nog te goed hadden. Hij bood ons 20%, fantastisch natuurlijk. Even later vertelde hij dat Turkije als enige land een special tax op koelkasten had en raad eens hoeveel percent dat was.
Volgens Ipo’s kaart waren er drie campings in Istanbul. Om negen uur ’s avonds hadden we er geen gevonden en alleen elkaar verloren. Door op het laatst nog door de walkie-talkie te schreeuwen dat we elkaar bij een vorige parkeerplaats zouden terugzien lukte het ons nog gezamenlijk verder te trekken. Op deze parkeerplaats zijn we dan ook blijven slapen. ’s Ochtends bleek pas wat voor een bezienswaardigheid wij waren, mensen wilden met ons voor de auto’s op de foto. Even voelden wij ons een celebrity. De dichtstbijzijnde camping bij Istanbul ligt aan de Zwarte Zee en daar zijn we nu op 6 Augustus. Het is hier geweldig, vol met Turken die allemaal willekeurig op een grasveld staan met tenten, caravans en sommigen volgens mij gewoon in de open lucht.
Vertrek (1 augustus 2010)
Nou daar vertrokken we dan. Een paar traantjes nog en weg waren we. Arie belde even later of we nog langs kwamen, zij wilden ons aan de weg uitwuiven. Helaas we waren al voorbij, sorry Arie. Na maanden voorbereiding zijn we op weg, na uitbundig uitgezwaaid en uitgetelefoneerd te zijn en beladen met extra proviand (blik en astronautenvoer), autoattributen (de zebrastuurhoes doet het goed) en memorabilia aan de spiegel (we zien niets meer door de voorruit).
De eerste dagen zouden we hard doorrijden en pas bij Istanbul een pauze nemen.
De eerste dagen zouden we hard doorrijden en pas bij Istanbul een pauze nemen.
woensdag 21 juli 2010
De auto van Frus en Liesbeth
Het besluit is genomen, we gaan
zes maanden door Afrika trekken, maar wordt het een Landcruiser of Landrover. Meer mogelijkheden zijn er eigenlijk niet. Al snel wist ik wat ik wilde, een Toyota Landruiser , een HZJ 78, oftewel Troopcarrier, oftewel Bushtaxi. Dit type wordt overal geroemd vanwege zijn grootte, betrouwbaarheid en simplicity. Zo gezegd, zo gedaan en hiernaast staat hij dan.
En toen begon het echte werk. Hij moest natuurlijk op zijn taak voorbereid worden. De volgende onderdelen moesten toegevoegd worden
Snorkel
Een snorkel is vooral bedoeld om zand uit de inlaatlucht te filteren,
maar is natuurlijk ook bruikbaar, mochten we in wat dieper water terecht komen. Aangezien ik per ongeluk niet alle onderdelen gekregen had, moest ik deze direct op de filter pot aansluiten, een gat erin slijpen en een ander gat dichtmaken.
Imperiaal met daktent
Zo’n imperiaal hebben we bij de aankoop van de auto erbij laten leveren, en wel eentje van staal want dan kan die onderweg gelast worden mocht dat nodig zijn. De daktent hebben we uiteindelijk op Marktplaats gevonden voor de halve prijs.
Watervoorraad
Voldoende water is van levensbelang en dus werd een 100 liter tank aangeschaft die in de breedte van de auto tegen de achterkant van het tussenschot geplaatst kon worden.
Laadgedeelte
Het heeft vele weken denk en tekenwerk gekost voor ik een idee had hoe ik de auto moest inrichten. Wat voor soortbakken moesten we gebruiken en hoe zetten we die in de auto vast. Uiteindelijk is gekozen voor een systeem met houten rekken waarin plastic bakken geschoven kunnen worden. De rekken zijn precies op maat gemaakt zodat de bakken met deksels erop er tamelijk vast inzitten. En alles werd verankerd aan een grote dikke triplex plaat op de bodem van de laadbak.
Aan de rechterkant wilden we wat kleinere kastjes neerzetten om wat kleiner spul in te bergen. Voor dit doel werden bij Ekea twaalf ladenkastjes gekocht die aan elkaar gelijmd werden en toen als een ladenwand in de auto gemonteerd werden.
Links naast de rek met bakken werd nog wat plaats gecreëerd om een tafel en twee stoelen naar binnen te schuiven en nadat er ook nog een bak in de breedte van de auto bovenop de watertank geplaatst was, was het laadgedeelte van de auto klaar.
Keuken
Een belangrijk onderdeel gedurende de zes maanden zal het eten dan wel koken zijn. Dat moest gemakkelijk, efficiënt en vooral plezierig zijn. De meest voor de hand liggende plaats voor een kooktoestel is de achterdeur. Dus nadat ik wat brandwerende aluminium geplaatst had kon hier een tweedelig kooktoestel neergezet worden. Overigens vond Liesbeth twee pitten niet genoeg, dus is er nog een losse derde naast gezet. We vonden het belangrijk dat we het kooktoestel overal neer konden zetten, eventueel onder een boom in de schaduw, dus is niets vastgezet, het kan allemaal verplaatst worden. Omdat gasflessen per land anders zijn en misschien niet altijd even gemakkelijk te vinden zijn hebben we besloten op benzine te koken.
Waterpomp
Natuurlijk moest
er ook water zijn bij het kooktoestel en om veilig te koken gaat dit water vanaf de tank eerst door een waterfilter. Wij zijn er nog niet van overtuigd dat dit filter echt alle ongeregeldheden uit het water haalt. Dit water wordt overigens naar achter gebracht door een pompje wat aanslaat als de slang geopend wordt. Om er zeker van te zijn dat de pomp niet ongewild aanslaat als we rijden is er een schakelaar op de achterdeur geplaatst. Hij werkt niet als de achterdeur dicht is. Door de aansluiting aan de pomp met tuinslang koppelingen uit te voeren kan ik water zowel in – als uit de tank pompen. Misschien dat we ooit water uit een put moeten laden.
Electriciteit
De pomp is geplaatst boven op twee accu’s. In een test rit naar Marokko vorig jaar bleek dat één accu niet voldoende was om de koelkast 48 uur te laten werken. Links naast de waterpomp staat een 220 volt converter. Het is erg gemakkelijk om 220V in de auto te hebben voor de PC en telefoonopladers etc. Ook hebben we gemerkt dat buitenlampen op 12 Volt veel duurder zijn dan op 220 Volt.
Koelkast
Het onderdeel wat me de meeste hoofdbrekens heeft gekost is de koelkast. In de ruimte in het midden van de laadruimte staat hij erg in de weg. Vorig jaar vakantie hebben we dit opgelost door hem buiten te zetten iedere keer als we in de auto moesten zijn. Dat was echter geen goed idee. Ten eerste is hij vol eten veel zwaarder dan je denkt en ten tweede stond hij vaak in de zon. Dat laatste heeft er dan ook waarschijnlijk voor gezorgd dat hij het aan het einde van de vakantie begeven had. Ik heb hem nu op kleine wieltjes gezet waardoor hij vrij gemakkelijk uit de weg geschoven kan worden en tevens dient hij nu als zitplaats als we achter in de auto moeten zijn. Tussen de voorstoelen werd een klein koelkastje geplaatst voor de koude drankjes onderweg.
Links boven op de bovenste keukenlade bevind zich een trapje. Liesbeth vind het opstapje naar de auto te groot en heeft behoefte aan een trapje, zeker nu de trekhaak weggehaald is.
Waardevolle spullen en veiligheid
Achter de bestuurdersstoel werd een safe geplaatst waarin we ons geld hopelijk veilig op kunnen bergen.
Om inbraak zo moeilijk mogelijk te maken werden er oogjes aan de deuren vastgemaakt, waardoor met een spanband de voordeuren dichtgehouden kunnen worden. Op de achterdeur, die in dit geval de uitgang moet zijn kan een ketting gelegd worden. Natuurlijk kan hiermee niet worden voorkomen dat er ruiten ingetikt worden maar het is in ieder geval niet gemakkelijk om in de auto te komen. De pinnetjes bij het raam die gebruikt worden om de deur van binnen af te sluiten werden ook afgevijld omdat ons verteld is dat een Landcruiser heel gemakkelijk met een haakje geopend kan worden.
Als laatste werd door garage RV4WD LANDCRUISERS in Harderwijk een startonderbreker geïnstalleerd. Oorspronkelijk zat er al een in de auto die met een codekey werkte. Ik vond dit ding te riskant. In Harderwijk is er een geheim knopje geplaatst wat de diesel toevoer onderbreekt. De starter draait wel maar de auto slaat niet aan. Het knopje was zo goed verstopt dat ik het zonder hulp niet kon vinden.
We zijn door verschillende mensen op Internet gewaarschuwd voor het effect van een 40 kg zware band op deurscharnieren. Daarom hebben we de band onder de auto gelegd.
Her en der zijn er door de auto nog wat slimmigheidjes aangelegd om extra ruimte en opbergplaats te creëren.
En nu is BRUTUS dus klaar voor vertrek.
zes maanden door Afrika trekken, maar wordt het een Landcruiser of Landrover. Meer mogelijkheden zijn er eigenlijk niet. Al snel wist ik wat ik wilde, een Toyota Landruiser , een HZJ 78, oftewel Troopcarrier, oftewel Bushtaxi. Dit type wordt overal geroemd vanwege zijn grootte, betrouwbaarheid en simplicity. Zo gezegd, zo gedaan en hiernaast staat hij dan.En toen begon het echte werk. Hij moest natuurlijk op zijn taak voorbereid worden. De volgende onderdelen moesten toegevoegd worden
Snorkel
Een snorkel is vooral bedoeld om zand uit de inlaatlucht te filteren,
maar is natuurlijk ook bruikbaar, mochten we in wat dieper water terecht komen. Aangezien ik per ongeluk niet alle onderdelen gekregen had, moest ik deze direct op de filter pot aansluiten, een gat erin slijpen en een ander gat dichtmaken.Imperiaal met daktent
Zo’n imperiaal hebben we bij de aankoop van de auto erbij laten leveren, en wel eentje van staal want dan kan die onderweg gelast worden mocht dat nodig zijn. De daktent hebben we uiteindelijk op Marktplaats gevonden voor de halve prijs.
Watervoorraad
Voldoende water is van levensbelang en dus werd een 100 liter tank aangeschaft die in de breedte van de auto tegen de achterkant van het tussenschot geplaatst kon worden.
Laadgedeelte
Het heeft vele weken denk en tekenwerk gekost voor ik een idee had hoe ik de auto moest inrichten. Wat voor soortbakken moesten we gebruiken en hoe zetten we die in de auto vast. Uiteindelijk is gekozen voor een systeem met houten rekken waarin plastic bakken geschoven kunnen worden. De rekken zijn precies op maat gemaakt zodat de bakken met deksels erop er tamelijk vast inzitten. En alles werd verankerd aan een grote dikke triplex plaat op de bodem van de laadbak.
Aan de rechterkant wilden we wat kleinere kastjes neerzetten om wat kleiner spul in te bergen. Voor dit doel werden bij Ekea twaalf ladenkastjes gekocht die aan elkaar gelijmd werden en toen als een ladenwand in de auto gemonteerd werden.
Links naast de rek met bakken werd nog wat plaats gecreëerd om een tafel en twee stoelen naar binnen te schuiven en nadat er ook nog een bak in de breedte van de auto bovenop de watertank geplaatst was, was het laadgedeelte van de auto klaar.
Keuken
Een belangrijk onderdeel gedurende de zes maanden zal het eten dan wel koken zijn. Dat moest gemakkelijk, efficiënt en vooral plezierig zijn. De meest voor de hand liggende plaats voor een kooktoestel is de achterdeur. Dus nadat ik wat brandwerende aluminium geplaatst had kon hier een tweedelig kooktoestel neergezet worden. Overigens vond Liesbeth twee pitten niet genoeg, dus is er nog een losse derde naast gezet. We vonden het belangrijk dat we het kooktoestel overal neer konden zetten, eventueel onder een boom in de schaduw, dus is niets vastgezet, het kan allemaal verplaatst worden. Omdat gasflessen per land anders zijn en misschien niet altijd even gemakkelijk te vinden zijn hebben we besloten op benzine te koken.
Waterpomp
Natuurlijk moest
er ook water zijn bij het kooktoestel en om veilig te koken gaat dit water vanaf de tank eerst door een waterfilter. Wij zijn er nog niet van overtuigd dat dit filter echt alle ongeregeldheden uit het water haalt. Dit water wordt overigens naar achter gebracht door een pompje wat aanslaat als de slang geopend wordt. Om er zeker van te zijn dat de pomp niet ongewild aanslaat als we rijden is er een schakelaar op de achterdeur geplaatst. Hij werkt niet als de achterdeur dicht is. Door de aansluiting aan de pomp met tuinslang koppelingen uit te voeren kan ik water zowel in – als uit de tank pompen. Misschien dat we ooit water uit een put moeten laden.Electriciteit
De pomp is geplaatst boven op twee accu’s. In een test rit naar Marokko vorig jaar bleek dat één accu niet voldoende was om de koelkast 48 uur te laten werken. Links naast de waterpomp staat een 220 volt converter. Het is erg gemakkelijk om 220V in de auto te hebben voor de PC en telefoonopladers etc. Ook hebben we gemerkt dat buitenlampen op 12 Volt veel duurder zijn dan op 220 Volt.
Koelkast
Het onderdeel wat me de meeste hoofdbrekens heeft gekost is de koelkast. In de ruimte in het midden van de laadruimte staat hij erg in de weg. Vorig jaar vakantie hebben we dit opgelost door hem buiten te zetten iedere keer als we in de auto moesten zijn. Dat was echter geen goed idee. Ten eerste is hij vol eten veel zwaarder dan je denkt en ten tweede stond hij vaak in de zon. Dat laatste heeft er dan ook waarschijnlijk voor gezorgd dat hij het aan het einde van de vakantie begeven had. Ik heb hem nu op kleine wieltjes gezet waardoor hij vrij gemakkelijk uit de weg geschoven kan worden en tevens dient hij nu als zitplaats als we achter in de auto moeten zijn. Tussen de voorstoelen werd een klein koelkastje geplaatst voor de koude drankjes onderweg.
Links boven op de bovenste keukenlade bevind zich een trapje. Liesbeth vind het opstapje naar de auto te groot en heeft behoefte aan een trapje, zeker nu de trekhaak weggehaald is.
Waardevolle spullen en veiligheid
Achter de bestuurdersstoel werd een safe geplaatst waarin we ons geld hopelijk veilig op kunnen bergen.Om inbraak zo moeilijk mogelijk te maken werden er oogjes aan de deuren vastgemaakt, waardoor met een spanband de voordeuren dichtgehouden kunnen worden. Op de achterdeur, die in dit geval de uitgang moet zijn kan een ketting gelegd worden. Natuurlijk kan hiermee niet worden voorkomen dat er ruiten ingetikt worden maar het is in ieder geval niet gemakkelijk om in de auto te komen. De pinnetjes bij het raam die gebruikt worden om de deur van binnen af te sluiten werden ook afgevijld omdat ons verteld is dat een Landcruiser heel gemakkelijk met een haakje geopend kan worden.
Als laatste werd door garage RV4WD LANDCRUISERS in Harderwijk een startonderbreker geïnstalleerd. Oorspronkelijk zat er al een in de auto die met een codekey werkte. Ik vond dit ding te riskant. In Harderwijk is er een geheim knopje geplaatst wat de diesel toevoer onderbreekt. De starter draait wel maar de auto slaat niet aan. Het knopje was zo goed verstopt dat ik het zonder hulp niet kon vinden.
We zijn door verschillende mensen op Internet gewaarschuwd voor het effect van een 40 kg zware band op deurscharnieren. Daarom hebben we de band onder de auto gelegd.
Her en der zijn er door de auto nog wat slimmigheidjes aangelegd om extra ruimte en opbergplaats te creëren.
En nu is BRUTUS dus klaar voor vertrek.
Abonneren op:
Reacties (Atom)