Cheatah

Het is intussen 2011 en een van onze goede voornemens is om op zoek te gaan naar de rhinoceros, het enige dier van de big five die we alleen op enige afstand hebben mogen bewonderen, en ook de cheetah, die Frus en Liesbeth alleen in een flits hebben gezien (ja verwend zijn we intussen wel). Etosha in Namibië is het wildpark waar we onze slag moeten kunnen slaan, ook al hangt er onweer in de lucht. Er schijnen maar liefst 600 rhino’s rond te banjeren en cheetahs zijn er ook.

Het begint goed op de eerste game drive: giraffen, zebra’s, gnoes, antilopen zien we al snel en na een half uur hebben we zelfs een roedel leeuwen gevonden, die zich vermaken met een piepjong hertje dat ze gevangen hebben. Net als poezen hebben ze sadistische trekjes. Maar van de rhino’s, laat staan cheetahs geen enkel spoor. De gehele volgende dag hebben we vergeefs in dreigende en neerkletterende onweersbuien 10 tallen kilometers rondgereden in Etosha maar zelfs op de rhino trail geen beest gezien.

In grote wanhoop besluiten we snel het park te verlaten en een beetje te gaan ‘cheat’en op een camping in Kamanjab, waar de we in ieder geval wat betreft de cheetah geheel aan onze trekken zijn gekomen. Na de luipaard, de leeuw nu ook de cheatah met ‘jachttrofee’. Rest ons nog een dezer dagen een rhino game farm te vinden …
Gelukkig hebben we onderweg nog even ons geologisch hart kunnen ophalen aan de grootste meteoriet ooit op aarde gevonden, een 50 ton zware jongen, waarvoor een waarschuwing dan ook zeker op zijn plaats is.