Als je in Zambia bent kan je niet vertrekken voordat je de Vic-Falls hebt gezien. Onze verwachtingen waren wel wat getemperd door tegemoetkomende reizigers, die meldden dat er niet veel water afkwam zo aan het eind van de droge tijd. Toch togen wij naar Livingstone voor een camping aan de oever van de Zambezi. Daar konden we kiezen om de Falls met ultralight, helicopter, bunjee jumpend of raftend aan te doen. Wij besloten het veilig bij een wandeling langs alle uitkijkpunten te maken, gewapend met paraplu en regenjas. Daar werd gelukkig al snel duidelijk dat er water viel maar al onze voorzorgsmaatregelen niet echt nodig waren. We konden droog de geijkte foto’s en staatsieportretten bij dit wereldwonder maken en enkele moedige en gillende bunjee jumpers vanuit een terras bewonderen.
Vlak bij de Vic-Falls kan je over de Zambezi, naar Zimbabwe, Namibië en Botswana. Zoals bij elke grens is het geld wisselen weer een feest. In Zambia ben je al vrij snel miljonair, in Botswana valt dat wat tegen en heb je meestal duizendjes op zak. Na de vele grensovergangen die we gehad hebben, is het routine geworden: wisselkoers berekenen of schatten (koers van 5 maanden terug hebben we bij ons), geldwisselaar vinden (meestal kan je kiezen uit een tiental), onderhandelen voor een betere koers (dreigen op te stappen) en wisselen (en alles 3 keer natellen). Zo lukte ook deze keer weer om de wisselkoers pula-kwatcha 1:900, die de bank aanbood, bij een van de grenswisselaars hoger op 1:950 te krijgen. Snel gewisseld dus, de ferry op en naar Botswana, alwaar we er achter kwamen dat we 10% verloren hadden. Ja oplettende lezertjes, waar ging het mis….We hebben ons getroost met ons 10 miljoen dollar bankbiljet uit Zimbabwe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten