Retourtje Luxor

Er heerst een geweldige sfeer op straat. Hoewel zaterdag het echte einde van de Ramadan was, lopen er ook nu op zondag nog duizenden mensen rond in hun beste kleren. De jongere meisjes hebben allemaal hun zwarte kledij thuisgelaten en dragen nu heel kleurige jurken en vooral roze sluiers. Overal worden we toegeroepen met “Welcome to Egypt”
We waren speciaal naar Aswan gekomen om de boot naar Sudan te regelen. Deze boot gaat één maal per week en wel op maandag. Helaas de vorige twee weken niet en de drie Engelse Overlanders die we tegenkwamen waren na twee weken wachten ook ten einde raad. Zij hadden een eigen boot proberen te organiseren om weg te komen. Of dat gelukt is weten we ook nu nog niet.
Mr. Salah had ons per telefoon verzekerd dat de boot deze keer wel ging en wij zouden meekunnen maar omdat we het niet vertrouwden besloten we om toch maar persoonlijk in Aswan langs te gaan. Van daar uit wilden we naar de Rode Zee kust reizen om daar nog een paar dagen door te brengen, een kleine 4 uur rijden naar het oosten.
Eigenlijk was de Rode Zee kust een enorme tegenvaller, een desolaat, heet en rotsachtig gebied waar eigenlijk maar één bezigheid was : duiken. En dat had een enorme invloed op de prijzen, campings waren hier niet en de eerste redelijke plaats om te verblijven vroeg €100 per kamer per nacht. Als je bedenkt dat we de vorige nacht nog €16 betaald hadden voor een kamer met aircon en fantastisch zicht op de Nijl, met zwembad.
Een echt probleem was dit natuurlijk niet omdat wij overal konden staan en slapen en al snel hadden we een prachtig plekje gevonden aan een klein baaitje. Liesbeth was net de paprikas aan het snijden toen “trouble arrived” in de vorm van een pick-up vol militairen. Of wij niet wisten dat je een permit nodig had om hier te staan en dat overnachten “absolute forbidden” was. Ja, dat was ons ontgaan. Het boeltje ingepakt en maar op zoek naar een hotel. En dat bleek niet gemakkelijk, het stikte van de resorts, maar gewone hotels waren er niet, nou ja één die we na donker vonden. Schandalige prijs, geen handdoeken of ontbijt en smerig, maar ja geen keuze.
Aan deze kust bleek zo weinig te beleven dat we de volgende ochtend besloten ons verlies te nemen en maar weer naar Luxor te gaan waar wel een hele mooie camping was en waar ook veel dingen te doen waren. Opgewekt begaven we ons op weg toen we de eerste politiepost tegenkwamen. De agent was vriendelijk maar onverbiddelijk, we mochten er niet door. Terwijl de Egyptenaren links en rechts lachend en wenkend rondom ons heen reden zaten wij vast. Het gebied was te gevaarlijk volgens hen omdat er geen politieposten waren. De honderden politieposten die wij ondertussen gepasseerd zijn hebben bij ons allerlei gevoelens opgewekt maar nog nooit een van extra veiligheid. Vaak waren we na zo’n post onze pen weer kwijt. Een snelle calculatie leerde ons dat we er 110 km bij gekregen hadden, maar ja de diesel is goedkoop in Egypte (€0,20 per liter).
Momenteel zijn we weer in Luxor wachtend tot we naar Aswan kunnen afreizen en op de boot kunnen stappen. We stonden hier de eerste dag zelfs met 5 andere auto’s met hetzelfde doel, een groep Ieren, een Duits-Nederlands stel en drie auto’s vol bejaarde Zuid-Afrikanen die in 7 maanden tijd Kaapstad-Europa-Kaapstad doen. Over bikkels gesproken.