De auto van Frus en Liesbeth

Het besluit is genomen, we gaan
zes maanden door Afrika trekken, maar wordt het een Landcruiser of Landrover. Meer mogelijkheden zijn er eigenlijk niet. Al snel wist ik wat ik wilde, een Toyota Landruiser , een HZJ 78, oftewel Troopcarrier, oftewel Bushtaxi. Dit type wordt overal geroemd vanwege zijn grootte, betrouwbaarheid en simplicity. Zo gezegd, zo gedaan en hiernaast staat hij dan.
En toen begon het echte werk. Hij moest natuurlijk op zijn taak voorbereid worden. De volgende onderdelen moesten toegevoegd worden

Snorkel
Een snorkel is vooral bedoeld om zand uit de inlaatlucht te filteren, maar is natuurlijk ook bruikbaar, mochten we in wat dieper water terecht komen. Aangezien ik per ongeluk niet alle onderdelen gekregen had, moest ik deze direct op de filter pot aansluiten, een gat erin slijpen en een ander gat dichtmaken.



Imperiaal met daktent
Zo’n imperiaal hebben we bij de aankoop van de auto erbij laten leveren, en wel eentje van staal want dan kan die onderweg gelast worden mocht dat nodig zijn. De daktent hebben we uiteindelijk op Marktplaats gevonden voor de halve prijs.

Watervoorraad
Voldoende water is van levensbelang en dus werd een 100 liter tank aangeschaft die in de breedte van de auto tegen de achterkant van het tussenschot geplaatst kon worden.








Laadgedeelte
Het heeft vele weken denk en tekenwerk gekost voor ik een idee had hoe ik de auto moest inrichten. Wat voor soortbakken moesten we gebruiken en hoe zetten we die in de auto vast. Uiteindelijk is gekozen voor een systeem met houten rekken waarin plastic bakken geschoven kunnen worden. De rekken zijn precies op maat gemaakt zodat de bakken met deksels erop er tamelijk vast inzitten. En alles werd verankerd aan een grote dikke triplex plaat op de bodem van de laadbak.



Aan de rechterkant wilden we wat kleinere kastjes neerzetten om wat kleiner spul in te bergen. Voor dit doel werden bij Ekea twaalf ladenkastjes gekocht die aan elkaar gelijmd werden en toen als een ladenwand in de auto gemonteerd werden.
Links naast de rek met bakken werd nog wat plaats gecreëerd om een tafel en twee stoelen naar binnen te schuiven en nadat er ook nog een bak in de breedte van de auto bovenop de watertank geplaatst was, was het laadgedeelte van de auto klaar.













Keuken
Een belangrijk onderdeel gedurende de zes maanden zal het eten dan wel koken zijn. Dat moest gemakkelijk, efficiënt en vooral plezierig zijn. De meest voor de hand liggende plaats voor een kooktoestel is de achterdeur. Dus nadat ik wat brandwerende aluminium geplaatst had kon hier een tweedelig kooktoestel neergezet worden. Overigens vond Liesbeth twee pitten niet genoeg, dus is er nog een losse derde naast gezet. We vonden het belangrijk dat we het kooktoestel overal neer konden zetten, eventueel onder een boom in de schaduw, dus is niets vastgezet, het kan allemaal verplaatst worden. Omdat gasflessen per land anders zijn en misschien niet altijd even gemakkelijk te vinden zijn hebben we besloten op benzine te koken.

Waterpomp
Natuurlijk moest er ook water zijn bij het kooktoestel en om veilig te koken gaat dit water vanaf de tank eerst door een waterfilter. Wij zijn er nog niet van overtuigd dat dit filter echt alle ongeregeldheden uit het water haalt. Dit water wordt overigens naar achter gebracht door een pompje wat aanslaat als de slang geopend wordt. Om er zeker van te zijn dat de pomp niet ongewild aanslaat als we rijden is er een schakelaar op de achterdeur geplaatst. Hij werkt niet als de achterdeur dicht is. Door de aansluiting aan de pomp met tuinslang koppelingen uit te voeren kan ik water zowel in – als uit de tank pompen. Misschien dat we ooit water uit een put moeten laden.

Electriciteit
De pomp is geplaatst boven op twee accu’s. In een test rit naar Marokko vorig jaar bleek dat één accu niet voldoende was om de koelkast 48 uur te laten werken. Links naast de waterpomp staat een 220 volt converter. Het is erg gemakkelijk om 220V in de auto te hebben voor de PC en telefoonopladers etc. Ook hebben we gemerkt dat buitenlampen op 12 Volt veel duurder zijn dan op 220 Volt.

Koelkast
Het onderdeel wat me de meeste hoofdbrekens heeft gekost is de koelkast. In de ruimte in het midden van de laadruimte staat hij erg in de weg. Vorig jaar vakantie hebben we dit opgelost door hem buiten te zetten iedere keer als we in de auto moesten zijn. Dat was echter geen goed idee. Ten eerste is hij vol eten veel zwaarder dan je denkt en ten tweede stond hij vaak in de zon. Dat laatste heeft er dan ook waarschijnlijk voor gezorgd dat hij het aan het einde van de vakantie begeven had. Ik heb hem nu op kleine wieltjes gezet waardoor hij vrij gemakkelijk uit de weg geschoven kan worden en tevens dient hij nu als zitplaats als we achter in de auto moeten zijn. Tussen de voorstoelen werd een klein koelkastje geplaatst voor de koude drankjes onderweg.










Links boven op de bovenste keukenlade bevind zich een trapje. Liesbeth vind het opstapje naar de auto te groot en heeft behoefte aan een trapje, zeker nu de trekhaak weggehaald is.

Waardevolle spullen en veiligheid
Achter de bestuurdersstoel werd een safe geplaatst waarin we ons geld hopelijk veilig op kunnen bergen.
Om inbraak zo moeilijk mogelijk te maken werden er oogjes aan de deuren vastgemaakt, waardoor met een spanband de voordeuren dichtgehouden kunnen worden. Op de achterdeur, die in dit geval de uitgang moet zijn kan een ketting gelegd worden. Natuurlijk kan hiermee niet worden voorkomen dat er ruiten ingetikt worden maar het is in ieder geval niet gemakkelijk om in de auto te komen. De pinnetjes bij het raam die gebruikt worden om de deur van binnen af te sluiten werden ook afgevijld omdat ons verteld is dat een Landcruiser heel gemakkelijk met een haakje geopend kan worden.









Als laatste werd door garage RV4WD LANDCRUISERS in Harderwijk een startonderbreker geïnstalleerd. Oorspronkelijk zat er al een in de auto die met een codekey werkte. Ik vond dit ding te riskant. In Harderwijk is er een geheim knopje geplaatst wat de diesel toevoer onderbreekt. De starter draait wel maar de auto slaat niet aan. Het knopje was zo goed verstopt dat ik het zonder hulp niet kon vinden.

We zijn door verschillende mensen op Internet gewaarschuwd voor het effect van een 40 kg zware band op deurscharnieren. Daarom hebben we de band onder de auto gelegd.
Her en der zijn er door de auto nog wat slimmigheidjes aangelegd om extra ruimte en opbergplaats te creëren.


























En nu is BRUTUS dus klaar voor vertrek.

Moederdag

MOEDERDAG. GEFELICITEERD.

Als je hulp nodig hebt bij de site en dingen wil veranderen, geef dan een gil!!!!

Liefs
Anne Nika, Karla en Ipo.

De cursus Terreinrijden

Medio april hebben Hennelies en Ipo een cursus terreinrijden gedaan met de eigen wagen. Dat was een ochtend theorie over differentieel en versnellingsbakken, H2, H4 en L4 en strategieen voor zand, modder en water. In de middag crossen op strand Horst en een zandafgraving daarnaast. Ongelofelijk wat die auto's aankunnen. We zijn hellingen op en af gegegaan die we zonder voorbereiding zeker niet aangedurft zouden hebben. Alleen het rijden door de modder lukte minder. Na tot aan de assen vast te zitten zijn we er gelukkig weer uit getrokken. Verder ook het positieve effect van zachte banden in zand getest en de compressor die we in de auto hebben ook. Alles OK.
Het weekend daarna hebben we het nog eens dunnetjes over gedaan met Anne, Eelko en Nika op een vrij-terrein-rijden dag bij Voorthuizen. Daar hebben ook het doorwaden van diepe plassen geoefend en blubberige hellingen. Ook daar hebben we onze hulpmiddelen om ons te laten lostrekken getest.

De auto van Ipo en Hennelies

September - november hebben we marktplaats gevolgd op Landrovers en Landcuisers. We hebben velen bekeken en bezocht van Nieuwegein tot Katwijk en Brabant. Af en toe waren we er ook te laat bij.
Uiteindelijk is ons oog gevallen op de Toyota Landcruiser HZJ 80 in Bussem. Na een degenlijke keuring en enkele reparaties is deze auto sinds eind november in ons bezit. Hij is voorzien van inbouw, kooktoestel, ijskast, daktent, XL water en benzine tanks. Hij staat de meeste tijd bij oma in De Bilt en in Utrecht waar we er aan knutselen.

De Voorbereiding

De voorbereiding is in volle gang. Te beginnen met de toestemming om weg te mogen van het werk. De laatste toestemming kreeg Hennelies, afgelopen februari. Er moeten nog wel enkele details geregeld worden (vakantie-onbetaald verlof en pensioenzaken).
Intussen zijn er twee auto's (zie apart berichten over de auto's), een voorgenomen route, inentingen.
Nu nog een Carnet de Passage en de visa's die we in Nederland kunnen regelen.

Het idee

Frus:
“Zitten jullie lekker” ?
“Enschuldige, sind dass Ihre Stüle”. Wat doen die mensen verdorie op onze stoelen. Juist deze stoelen waren hier neergezet om deze leuke campingplaats bezet te houden voor de tijd dat we even in Rabat waren om een visum voor Algerije te halen.
Het bleek erg mee te vallen. De bezetters van onze stoelen waren een aardig Duits stelletje die niets hadden om op te zitten in hun Volkswagen busje. Zij waren op weg naar Zuid-Afrika en hadden alleen het aller-noodzakelijkste bij zich. De hele vloer van de VW lag vol met blikjes, daarop was een plank gelegd met een matras. Zij sliepen op deze matras naast een enorme plastic water container en een aantal extra banden. Koken deden ze op een simpel Campinggaz stel.
Dit was de eerste keer tijdens deze reis door Noord Afrika dat het gevoel van jaloezie mij bekroop. Ik wilde ook wel naar Zuid Afrika doorrijden. Helaas zat dat er niet in. Wij moesten weer gewoon terug aan de studie in Utrecht.
Het was toen en daar dat ik me voornam om deze reis ook een keer te maken. Ik kon echter in 1979 niet bevroeden dat het tot 2010 zou duren voordat ik deze droom kon waarmaken.

Ipo:
In 1979 deed ik mijn afstudeerproject in Boven Volta (Burkina Fasso tegenwoordig). Met electromagnetische technieken watervoorkomens bepalen, waarna een boorploeg gaten boorde en pompen plaatste. Het onderzoek was bedoeld om de succes ratio te verhogen. Het was veel veldwerk metr Landrovers in de bush bush met standplaats Ouagadougou. Met kertmis maakte ik een korte reis naar Mali in een Renault 4, onderweg kwamen we reizigers tegen die vanuit de Sahara aankwamen rijden en op weg waren op een lange rondreis. Prachtig maar onbetaalbaar en onvoorstelbaar als student. Iets om ook eens te doen dacht ik, maar ja ......

Op een mooie avond in 2007 besprak ik mijn plan met Ipo, een goede vriend vanaf mijn studententijd in Utrecht. Hij was onmiddellijk laaiend enthousiast en stelde voor om samen te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. De vrouwen hadden wat meer tijd nodig. Liesbeth was na een jaar om en toen het Hennelies lukte om 6 maanden vrij te krijgen was zij ook niet meer te houden.

En nu is het dan zover.