Rwanda memorials

Rwanda is net als Burundi een klein bergachtig land in het grote merengebied in oost Afrika. We rijden Rwanda binnen via een dirtroad vanuit Uganda en zijn binnen een recordtijd (1 uur) over de grens.
Over de grens verandert er wel wat; naast rechts rijden en borden in het Frans, lijken veel mensen minder vrolijk dan in Uganda. De recente burgeroorlog en de verschrikkelijke gebeurtenissen, die hebben plaatsgevonden, lijken nog te kort geleden (1994). We komen onderweg diverse monumenten tegen die herinneren aan de genocide slachtoffers en we passeren overblijfselen van vluchtelingenkampen, waaromheen intussen hard gebouwd wordt aan nieuwe woningen. Op diverse plaatsen zie je land ontgonnen worden en nieuwe dorpen verrijzen.

In Kigali bezoeken we het Genocide Memorial Centrum. Het kostte wat moeite om het te vinden, maar de meeste mensen leken niet al te toeschietelijk om ons erheen te loodsen; wellicht te confronterend. Het centrum zelf geeft een indrukwekkend beeld van alle gebeurtenissen voor, tijdens en na de genocide door de extreme Hutu’s (Interahamwe) op 1.5 miljoen Tutsi’s en gematigde Hutu’s. De genocide in 1994 is het absolute dieptepunt in een al langlopend conflict tussen de meerderheid (Hutu’s) en minderheid (Tutsi’s) in Rwanda en de regio. Vooral de getuigenissen van diverse overlevenden en de beschrijving hoe de slachtingen hebben plaatsgevonden zijn huiveringwekkend.
Het door de koloniale machten (België) geïntroduceerde systeem van ‘tribe registratie’ heeft de polarisatie tussen deze bevolkingsgroepen en het opsporen van tegenstanders tijdens de genocide periode ook geen goed gedaan. Aangedaan vertrekken we uit Kigali en kijken we met een andere blik naar de mensen om ons heen.