Naar
Ethiopië gaan en niet Lalibella bezoeken is hetzelfde als naar Parijs gaan en de Eifeltoren overslaan. Dus op weg van Axum naar Lalibella. We wisten dat het een hele rit zou worden maar dat deze 400 km ons twee hele dagen rijden zou kosten hadden we niet verwacht. De laatste 80 km kostte 5 uur, waarbij onze auto’s tot het uiterste getest werden. Niet alleen waren de wegen heel slecht, de kwaliteit van de diesel was abominabel en de bergkammen gingen tot ver over de drieduizend meters. De auto’s braakten enorme wolken zwarte rook uit op weg naar boven en blauwe naar beneden. We weten eigenlijk nog steeds niet waarom. De bevolking was in deze ‘hostile environment’ soms behoorlijk
agressief. Roadrunner kreeg een dikke steen door zijn voorruit en ook Brutus werd geraakt door rondvliegend puin. ’s Avonds troffen we bij ons hotel Mark en Dela weer aan die ons wisten te vertellen dat onze Duitse Overlander vrienden ook door stenen geraakt waren en een paar dagen later hoorden we dat Hubert op zijn motor in hetzelfde gebied gewond was geraakt toen hij tegen een ezel opreed.
Maar alle ontberingen waren het meer dan waard, Lalibella is fantastisch. Wederom vele Ethiopisch orthodoxe kerken, maar ditmaal uitgehakt in de rotsen. Dat wil zeggen de buiten- en binnenkant van de kerken waren uitgehakt, de muren waren gewoon de originele tufsteenrotsen. Ditmaal hadden we het geluk een uitstekende gids te treffen die ons van alles en nog wat over het complex kon vertellen. Behalve dat ons nu duidelijk is dat Ethiopië echt een eigen cultuur en geschiedenis heeft, is ons ook duidelijk gemaakt
dat enkele heiligen erg belangrijk zijn: (1) St George,die als we de diverse muurschilderingen moeten geloven een oneindige hoeveelheid martelingen doorstaan heeft en waarnaar het lokale biermerk is genoemd, en (2) St Joris, die de Christenen van allerlei draken en monsters verlost heeft. De wederwaardigheden van deze heiligen zijn is diverse honderden jaren oude bijbels, die in diverse kloosters nog te vinden zijn, in het Amhaars vastgelegd. Het is mooi om te zien dat vele Ethiopiërs zelf ook te voet pelgrimstochten maken naar deze kloosters.
Naar 
Ethiopië gaan en niet Lalibella bezoeken is hetzelfde als naar Parijs gaan en de Eifeltoren overslaan. Dus op weg van Axum naar Lalibella. We wisten dat het een hele rit zou worden maar dat deze 400 km ons twee hele dagen rijden zou kosten hadden we niet verwacht. De laatste 80 km kostte 5 uur, waarbij onze auto’s tot het uiterste getest werden. Niet alleen waren de wegen heel slecht, de kwaliteit van de diesel was abominabel en de bergkammen gingen tot ver over de drieduizend meters. De auto’s braakten enorme wolken zwarte rook uit op weg naar boven en blauwe naar beneden. We weten eigenlijk nog steeds niet waarom. De bevolking was in deze ‘hostile environment’ soms behoorlijk 
agressief. Roadrunner kreeg een dikke steen door zijn voorruit en ook Brutus werd geraakt door rondvliegend puin. ’s Avonds troffen we bij ons hotel Mark en Dela weer aan die ons wisten te vertellen dat onze Duitse Overlander vrienden ook door stenen geraakt waren en een paar dagen later hoorden we dat Hubert op zijn motor in hetzelfde gebied gewond was geraakt toen hij tegen een ezel opreed.
Maar alle ontberingen waren het meer dan waard, Lalibella is fantastisch. Wederom vele Ethiopisch orthodoxe kerken, maar ditmaal uitgehakt in de rotsen. Dat wil zeggen de buiten- en binnenkant van de kerken waren uitgehakt, de muren waren gewoon de originele tufsteenrotsen. Ditmaal hadden we het geluk een uitstekende gids te treffen die ons van alles en nog wat over het complex kon vertellen. Behalve dat ons nu duidelijk is dat Ethiopië echt een eigen cultuur en geschiedenis heeft, is ons ook duidelijk gemaakt 
dat enkele heiligen erg belangrijk zijn: (1) St George,die als we de diverse muurschilderingen moeten geloven een oneindige hoeveelheid martelingen doorstaan heeft en waarnaar het lokale biermerk is genoemd, en (2) St Joris, die de Christenen van allerlei draken en monsters verlost heeft. De wederwaardigheden van deze heiligen zijn is diverse honderden jaren oude bijbels, die in diverse kloosters nog te vinden zijn, in het Amhaars vastgelegd. Het is mooi om te zien dat vele Ethiopiërs zelf ook te voet pelgrimstochten maken naar deze kloosters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten